Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου...
Αυτό θέλει ο Έλληνας, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Δεν είναι κακό φυσικά να είσαι ολιγαρκής, κακό είναι να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου κι ακόμα χειρότερα να σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα οι άλλοι και να τους υποστηρίζεις προκειμένου να παραδεχθείς ότι τρως κουτόχορτο. Αφορμή του παραπάνω το σχετικό γεγονός της επίσκεψης του Κούλη στην Ικαρία, με τα τσιμπούσια, τα γλέντια και οι μετάπειτα δικαιολογίες των παρατρεχάμενων που έσπευσαν να καλύψουν το γεγονός φτάνοντας σε σημείο να διαψεύδουν τα ίδια μας τα μάτια από τις εικόνες και τα videos που κυκλοφόρησαν. Αλλά όπως διάβασα και σε ένα σχετικό σχόλιο, ο Έλλην δεν ενδιαφέρεται να καταδικάσει την ανομία, τη λαμογιά, την απάτη, γιατί θέλει να κάνει κι αυτός τα ίδια, θέλει να παραβιάζει το νόμο ατιμώρητος, να μπορεί να βγαίνει να κοροϊδεύει όσους τον είδαν με τέτοια αυτοπεποίθηση που οι άλλοι να νομίζουν ότι είναι τρελλοί. Αυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες. Και δε θα αλλάξει. Ποτέ. Όμως, το πρόβλημά μου δεν είναι αυτό.