Σκέψεις και ιδέες...

...και δεν κινδυνεύει μόνο η Λόλα, αλλά όλη η Αττική. Πρώτη φορά είναι; Φυσικά και όχι, το μάθαμε το παραμύθι κάθε καλοκαίρι. Αλλά και κάθε χειμώνα. Βέβαια... Φωνάζουμε όλοι για την ανικανότητα του κράτους, για την μη πρόληψη, για τον κακό σχεδιασμό και εκτέλεση, αλλά γυάλινα μπουκάλια θα πετάξουμε στο δάσος, bbq χωρίς καμία προστασία θα κάνουμε, ξερά χόρτα θα κάψουμε, κοκ, για να μην αναφερθώ σε εμπρηστές που έχουν συλληθφεί κι αφέθηκαν ελεύθεροι... Εμείς δε φταίμε ποτέ όμως. Το κράτος για όλα. Που και το κράτος, εμείς το επιλέξαμε. Όμως, αυτό δεν είναι το σημαντικότερο. Φωτιές ξεσπάνε κι από φυσικά αίτια, τις έχουμε δει παντού. Καλώς ή κακώς, το κλίμα έχει αλλάξει, οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν και αναπόφευκτα, θα έχουμε πυρκαγιές. Η ίδια η φύση καθαρίζει με τις φωτιές. Το σημαντικότερο εδώ είναι, τι κάνουμε μετά. Η φύση, θα αναγεννήσει το δάσος, θα δημιουργήσει ζωή από την αρχή και θα κάνει τον κύκλο της. Εμείς τι κάνουμε; Χτίζουμε! Αυθαίρετα. Παράνομα. Και μετά από μερικά χρ

Την εποχή της κατάρευσης του Ελληνικού κινηματογράφου, και της ανόδου της κακής ποιότητας βιντεοταινιών, υπήρξε μια ταινία με τον Κώστα Βουτσά και τον Σωτήρη Μουστάκα, "Τα Τούβλα". Η ιστορία φορά σε δύο φίλους, που έχουν μεν πλουτίσει, αλλά είναι αμόρφωτοι και δυσκολεύονται στα κοινωνικά τους και τα αισθηματικά τους. Την ιστορία αυτή λοιπόν, τη βλέπω καθημερινά, ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τούβλα. Παντού. Αμόρφωτοι. Άσχετοι. Και το χειρότερο; Άσχετοι με άποψη. Την αφορμή την παίρνω από μια δημοσίευση φωτογραφίας σε μια σελίδα που προωθεί τις ομορφιές της Ελλάδας. Η φωτογραφία απεικονίζει την Κάλυμνο, αλλά ο ουρανός είναι τόσο επεξεργασμένος, που φαίνεται σαν εξωγήινο τοπίο. Το saturation στο μπλε έχει χτυπήσει κόκκινο και το ξεγύρισμα στα βουνά, ώστε να μη φαίνονται άσχημα με την επεξεργασία του ουρανού, είναι τόσο κακό, που έχει "πιξελιάσει" στα όρια. Υπό κανονικές συνθήκες, δεν ασχολούμαι καθόλου, αλλά η συγκεκριμένη φωτογραφία επισημάνθηκε με τον

Το ένα και το αυτό. Ίδιο πράγμα. Επειδή κάποιος έβγαλε χρήματα, ο Έλληνας θα τον χαρακτηρίσει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, λαμόγιο. Δεν το παρεξηγώ, έτσι έμαθε, έτσι μεγάλωσε. Αυτή είναι η αλήθεια της Ελληνικής πραγματικότητας. Όμως, δεν ισχύει παντού. Θα πρέπει να μάθει ο Έλλην, να διακρίνει κάπως τα λαμόγια από τους σωστούς και σοβαρούς επιχειρηματίες, ανθρώπους που βγάζουν φυσικά χρήματα, αλλά προσφέρουν κι έργο. Όπως κάνει με τους γιατρούς ένα πράμα... Που τους κυνηγάει να τους δώσει το φακελάκι, ενώ κάνουν τη δουλειά τους, τηρούν τον όρκο τους. Σε αυτούς, αναγνωρίζει το έργο και τα χρήματα μαζί, δεν τους λέει λαμόγια. Οι υπόλοιποι είναι. Μπήκε μια είδηση για τον Elon Musk, όπου εξέφρασε τις ανησυχίες του για την εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Είπε χαρακτηριστικά, ότι λόγω της δουλειάς του, έχει πρόσβαση σε αδημοσίευτα projects και αυτά που έχει δει τον τρομάζουν. Το τι γράφτηκε από κάτω στα σχόλια, δε λέγεται... Τι λαμόγιο, τι απατεώνα, τι άχρηστο τον είπαν... Ότι πήρε τ