Πρώτη ανάρτηση μετά από σχεδόν 7 χρόνια... Ακόμα παντρεμένος (σε λατρεύω), πλέον με ένα εξαιρετικό αγοράκι να τρέχει και να φωνάζει και κάτοικοι εξωτερικού. Ναι, φύγαμε και ησυχάσαμε. Όχι τελείως, δε μπορείς να αποκοπείς τελείως, αλλά, σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό, ηρεμήσαμε, μας έφυγε το άγχος της επιβίωσης, αρχίσαμε πάλι να βγαίνουμε, να πάμε εκδρομές, να διασκεδάζουμε. Μας λείπουν οι φίλοι, αλλά, θα κάνουμε άλλους. Το σημαντικότερο είναι, πως το παιδάκι μας θα σπουδάσει σε μερικά από τα καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια της Ευρώπης. Μόνο και μόνο για αυτό, δεν το κουνάω από εδώ.
Ξέρω, ο καιρός. Το φαγητό.
Ναι, αλλά η ηρεμία μου, έπαιζε σημαντικότερο ρόλο.
Οι άνθρωποι εδώ σε σέβονται. Σε υπολογίζουν. Φαίνεται παντού, από τον εργοδότη σου, μέχρι τις διαβάσεις πεζών, που έχουν σταματήσει να περάσεις, πριν καν φτάσεις στην άκρη του πεζοδρομίου.
Είναι όμως και σοβαροί. Δεν ανέχονται βλακείες και δήθεν. Αν μπεις σε συζήτηση και δεν έχεις επιχειρήματα, σε κάνουν πέρα. Σπάνια θα δεις καβγάδες και φωνές. Μιλάνε πολιτισμένα, ήρεμα, ακούνε τι λέει ο άλλος. Σου κάνει εντύπωση, πως αν πεις κάτι που δε μπορείς να το στηρίξεις, σε αγνοούν. Εδώ δεν έχει "ξέρεις ποιός είμαι εγώ", ή "το λέει ο κόσμος", ή "μου το είπε η κόρη της Αλέκας, που είναι εξαδέρφη του φούρναρη, που έχει ο πεθερός του το περίπτερο, που είναι μπατζανάκης του τραπεζικού (κλητήρα), που τα ξέρει αυτός"... Εδώ, το ράβουν αν δεν έχουν τι να πούνε.
Anyway, αρκετά για σήμερα. Δεν είχα κάποια έμπνευση άλλωστε, απλά είχα αρκετές τον τελευταίο καιρό και δεν το έπαιρνα απόφαση να γράψω. Μέχρι το επόμενο.
Ξέρω, ο καιρός. Το φαγητό.
Ναι, αλλά η ηρεμία μου, έπαιζε σημαντικότερο ρόλο.
Οι άνθρωποι εδώ σε σέβονται. Σε υπολογίζουν. Φαίνεται παντού, από τον εργοδότη σου, μέχρι τις διαβάσεις πεζών, που έχουν σταματήσει να περάσεις, πριν καν φτάσεις στην άκρη του πεζοδρομίου.
Είναι όμως και σοβαροί. Δεν ανέχονται βλακείες και δήθεν. Αν μπεις σε συζήτηση και δεν έχεις επιχειρήματα, σε κάνουν πέρα. Σπάνια θα δεις καβγάδες και φωνές. Μιλάνε πολιτισμένα, ήρεμα, ακούνε τι λέει ο άλλος. Σου κάνει εντύπωση, πως αν πεις κάτι που δε μπορείς να το στηρίξεις, σε αγνοούν. Εδώ δεν έχει "ξέρεις ποιός είμαι εγώ", ή "το λέει ο κόσμος", ή "μου το είπε η κόρη της Αλέκας, που είναι εξαδέρφη του φούρναρη, που έχει ο πεθερός του το περίπτερο, που είναι μπατζανάκης του τραπεζικού (κλητήρα), που τα ξέρει αυτός"... Εδώ, το ράβουν αν δεν έχουν τι να πούνε.
Anyway, αρκετά για σήμερα. Δεν είχα κάποια έμπνευση άλλωστε, απλά είχα αρκετές τον τελευταίο καιρό και δεν το έπαιρνα απόφαση να γράψω. Μέχρι το επόμενο.
